Organizacja i liczebność Oddziału do r. 1989
Pierwotnie w ramach Oddziału nie było Kół, a inżynierowie i technicy wszystkich branż komunikacyjnych byli członkami Oddziału. W roku 1948 powołano dwie branżowe Sekcje Oddziałowe - Kolejową i Drogową, którym podlegały zorganizowane wówczas Koła Zakładowe. Po utworzeniu w latach 1955-56 Kół w zakładach transportu wodnego i samochodowego powołano też Sekcję Transportu Wodnego ( zlikwidowaną w r. 1969 po przejściu jej członków do SIMP i SEP ) oraz Sekcję Samochodową.
W r. 1963 powstała Sekcja Komunikacji Miejskiej, a w r. 1970 z dużej Sekcji Kolejowej wydzieliła się na 11 lat Sekcja Budownictwa Kolejowego, wchłonięta w r. 1981 ponownie do Sekcji Kolejowej.
Sekcje prowadziły merytoryczną działalność w zakresie techniki poszczególnych branż transportowych.
W latach 1990-94 w trakcie zmian organizacyjnych w działalności Stowarzyszenia działalność Sekcji została okresowo zawieszona, a po reaktywowaniu działają one już tylko na szczeblu Zarządu Krajowego Stowarzyszenia, natomiast Koła podlegają bezpośrednio Zarządowi Oddziału.
Do r. 1948 działalność Oddziału koncentrowała się w Szczecinie i Stargardzie. Istniały trzy Koła Zakładowe, zrzeszające łącznie 102 osoby. Później do r. 1955 ilość Kół i członków gwałtownie rosła, osiągając 790 osób w 35 Kołach.
Wynikało to po części z przyjmowania do Stowarzyszenia wszystkich chętnych zatrudnionych na stanowiskach przewidywanych dla inżynierów i techników bez względu na rzeczywiste wykształcenie.
Sytuacja taka niejako "odtechniczniła" działalność stowarzyszenia tak, że od r. 1957 ponownie zaczęto przestrzegać wymogu posiadania wykształcenia technicznego przez nowo przyjmowanych członków.
Ilość członków i Kół początkowo zmalała, a następnie ustabilizowała się na poziomie 500-650 osób w 20-27 Kołach.
Opisany regres po części wynikał też z powstania w r. 1951 województwa koszalińskiego i powołania w rok później do życia Oddziału w Koszalinie, a zatem ograniczenia obszaru działania naszego Oddziału.
Intensywniejszy rozwój gospodarki i inwestycji w latach 70-tych spowodował systematyczny wzrost również liczebności Oddziału.
W r. 1976 liczba członków przekroczyła tysiąc (1002) , a ilość Kół (36) po raz pierwszy przekroczyła ich liczbę z roku 1955. W r. 1981 ilość członków osiągnęła 1409 w 46 kołach, po czym w następnych dwóch latach nieznacznie spadła (do 1121) wzrastając znów później aż do 1799 osób w 50 Kołach w roku 1988.